انواع ریسک در بازارهای مالی

ریسک مالی چیست و چه اهمیتی در سرمایه گذاری ارز دیجیتال دارد؟

یکی از مسائلی که هنگام سرمایه گذاری ارز دیجیتال برای جلوگیری از هرگونه ضرر شدید، باید به آن توجه داشت؛ آگاهی از ریسک مالی است. به منظور دستیابی به این هدف، باید با انوع ریسک مالی یا ریسک سرمایه گذاری، آشنا شوید.

ما در این مطلب از کوین نیک قصد داریم تا به معرفی مجموعه ریسک مالی که اهمیت ویژه‌ای در دنیای اقتصاد دارند، بپردازیم.

ریسک مالی یا ریسک سرمایه گذاری چیست؟

ریسک سرمایه گذاری به ریسکی گفته می‌شود که در آن، خطر از دست دادن پول یا هر مال ارزشمندی، وجود داشته باشد. ما ریسک را در زمینه بازارهای مالی، میزان پولی که یک شخص، ممکن است در طول داد و ستد یا سرمایه گذاری از دست دهد، در نظر می‌گیریم. بنابراین ریسک، به معنای ضرر واقعی (Actual Loss) نیست؛ اما چیزی است که در نهایت، ممکن است از دست برود.

به زبان دیگر، بسیاری از سرویس‌های مالی و سرمایه گذاری یا سرویس‌های تراکنشی، دارای ریسک ضرر ذاتی هستند و ما به این ضرر در دنیای تجارت، ریسک مالی یا ریسک سرمایه گذاری می‌گوییم. به طور کلی، مفهوم ریسک مالی ممکن است در سناریوهای مختلف، خود را به گونه‌های متفاوتی نشان دهد که از جمله آن‌ها می‌توان به بازارهای مالی، سیاست‌های تجاری و شرایط حاکمه اشاره کرد.

پروسه ارزیابی و معامله همراه با ریسک مالی، معمولا با نام مدیریت ریسک یا مدیریت خطر (Risk Management) هم شناخته می‌شود. اما قبل از اینکه آشنایی بهتری با مدیریت ریسک پیدا کنیم، لازم است تا از پایه‌ و اساس ریسک مالی و انواع آن، آگاهی داشته باشیم.

این مطلب راهم مطالعه کنید: روانشناسی بازار چیست و چه تاثیری روی بازار ارز دیجیتال دارد؟

انواع ریسک مالی

راه‌های زیادی برای دسته بندی ریسک‌ سرمایه گذاری وجود دارند که معنای هر کدام از آن‌ها ممکن است با توجه به زمینه فعالیت‌ها، متفاوت باشد. در ادامه یک نگاه کلی به انواع ریسک مالی خواهم داشت:

۱. ریسک سرمایه گذاری

همانطور که از نام آن پیدا است، ریسک‌ سرمایه گذاری (Investment Risk) در رابطه با ریسک‌هایی است که در زمینه تبادل و سرمایه گذاری فعالیت دارند. در این حالت، ریسک‌ها با شکل و شمایلی مختلف پدیدار می‌شوند؛ اما اکثر آن‌ها مرتبط با نوسانات قیمت بازار هستند. به طور کلی، ما بازار نقدینگی و ریسک‌های اعتباری را، بخشی از ریسک سرمایه گذاری می‌دانیم.

ریسک مالی یا ریسک سرمایه گذاری

۲. ریسک بازاری

ریسک یا خطر بازاری (Market Risk)، ریسکی است که همراه با قیمت اجناس و اموال با ارزش به وجود می‌آید. مثلا اگر شخصی بیت کوین بخرد، مشمول ریسک بازاری می‌شود؛ چون نوسان قیمت بیت کوین، ممکن است باعث کاهش قیمت آن شود.

مدیریت ریسک بازاری از لحظه‌ای شروع می‌شود که ما در نظر بگیریم، اگر قیمت بیت کوین بر خلاف انتظارمان حرکت کرد؛ چقدر ضرر خواهیم کرد. مرحله بعدی در مورد مدیریت ریسک بازاری این است که یک استراتژی ایجاد کنیم که در آن مشخص شود، ما باید چه اقدامی به عنوان عکس‌العمل در مقابل این حرکت خلاف انتظار، انجام دهیم.

معمولا سرمایه گذاران با ریسک‌های بازاری مستقیم و غیر مستقیم، رو به رو می‌شوند. ریکس‌های بازاری مستقیم، ضرری است که معامله‌کننده از تغییر ناگهانی و منفی قیمت ارز دیجیتال یا مال‌های دیگر، تجربه می‌کند. مثالی که پیش‌تر در این مطلب به آن اشاره کردیم، به خوبی نشان‌دهنده یک ریسک مستقیم بازار است؛ یعنی شرایطی که ما یک بیت کوین می‌خریم و پس از خرید، ممکن است با کاهش قیمت، رو به رو شویم.

این مطلب راهم مطالعه کنید: ۵ روش سرمایه گذاری ارز دیجیتال که منجر به کسب درآمد می شود

از طرف دیگر، ریسک غیر مستقیم بازار مربوط به اموالی است که ریسک ثانویه یا فرعی دارند. نرخ ریسک غیر مستقیم در بازار سهام، به طور غیر مستقیم روی قیمت سهام تاثیر می‌گذارد و به همین دلیل به آن، ریسک غیر مستقیم گفته می‌شود.

مثلا اگر یک شخص قسمتی از سهام شرکتی را خریداری کند؛ ممکن است نوسانات نرخ بهره (Interest Rate)، به طور غیر مستقیم روی سرمایه‌اش تاثیر بگذارد. یک شرکت ممکن است با وجود افزایش نرخ بهره، به سختی رشد کند یا سودمند باقی بماند؛ اما به غیر از آن، افزایش نرخ بهره این شجاعت را در سهام‌داران ایجاد می‌کند تا سهم خود را به فروش برسانند. سهام‌داران معمولا سهم خود را برای پرداخت بدهی‌ها، به فروش می‌رسانند.

باید به این مسئله هم توجه داشت که نرخ بهره می‌تواند به صورت مستقیم و غیر مستقیم، روی بازار مالی تاثیر بگذارد. در حالی که نرخ بهره، تاثیر غیر مستقیم روی بازار سهام دارد؛ اما به طور مستقیم روی اوراق و دیگر درآمدهای ثابت اوراق بهادار، تاثیر می‌گذارد. بنابراین با توجه به نوع مال، ریسک نرخ بهره می‌تواند به صورت مستقیم یا غیر مستقیم، در نظر گرفته شود.

۳. ریسک نقدینگی

ریسک نقدینگی (Liquidity Risk) ریسکی است که سرمایه‌گذار یا معامله‌کننده، بدون یک تغییر جدی در قیمت‌ها قادر به خرید و فروش مال نباشد.

مثلا فرض کنید که شخصی ۱۰۰۰ واحد از یک ارز دیجیتال را به قیمت هر واحد ۱۰ دلار، خریداری می‌کند. حال تصور کنید که این قیمت برای ماه‌های آینده، ثابت باقی بماند و این مقدار واحد از ارز دیجیتال، همچنان به قیمت ۱۰ دلار خرید و فروش شود.

در بازار نقدینگی در یک حجم بالا، این فرد می‌تواند به سرعت، سرمایه ۱۰ هزار دلاری خود را به فروش برساند؛ چون به اندازه کافی خریدارانی وجود دارند که برای هر واحد، ۱۰ دلار پرداخت کنند. اما اگر بازار به شکل نامشخص و غیر نقدینگی (غیر قابل تبدیل به پول) باشد، شاید تعداد انگشت شماری از افراد وجود داشته باشند که حاضر به پرداخت ۱۰ دلار برای هر واحد باشند. بنابراین با توجه به این نوع ریسک مالی، این شخص احتمالا باید بخش بزرگی از ارز دیجیتال خود را با قیمت پایین‌تری به فروش برساند.

۴. ریسک اعتباری

ریسک اعتباری (Credit Risk) به ریسکی گفته می‌شود که یک وام‌دهنده، به دلیل غیبت یا عدم موفقیت در پرداخت شخص وام‌گیرنده، پول خود را از دست می‌دهد. مثلا زمانی که شخصی از شما پول یا ارز دیجیتال، قرض می‌گیرد؛ شما در یک ریسک اعتباری قرار می‌گیرید. به زبان دیگر، این ریسک وجود دارد که آن شخص، پول‌تان را پس ندهد که به این نوع احتمال، ریسک اعتباری گفته می‌شود. زیرا اگر آن فرد غیبت کند، در پس دادن پول کوتاهی کند یا هر اتفاق دیگری، شما پول خود را از دست می‌دهید و متضرر خواهید شد.

در ابعاد بزرگ‌تر، اگر ریسک اعتباری یک دولت یا کشور، به سطح غیر منطقی برسد؛ شاهد یک بحران اقتصادی در آنجا خواهیم بود. بدترین بحران اقتصادی ۹۰ سال اخیر، به دلیل گسترش ریسک اعتباری جهانی، رخ داده است.

تحلیل بازار ارز دیجیتال

۵. ریسک عملیاتی

ریسک عملیاتی (Operational Risk) به ریسکی گفته می‌شود که در آن، مالی به علت شکست پروسه‌های داخلی، پروسه‌های سیستمی یا شکست در مراحل اجرایی، از دست می‌رود. این انواع ریسک در بازارهای مالی نوع شکست‌ها معمولا به دلیل اشتباهات انسانی یا فعالیت‌های جعلی و کلاه‌برداری، صورت می‌گیرد.

برای کاهش ریسک عملیاتی، هر شخص و شرکتی باید یک بازرسی دوره‌ای از سیستم‌های امنیتی خود ترتیب دهد و در کنار آن، به مواردی مثل اجرای مراحل عملیاتی و مدیریت داخلی موثر خود هم، توجه ویژه‌ای داشته باشد.

بسیاری از حوادث ناخوشایند در زمینه ریسک عملیاتی، به دلیل مدیریت ضعیف کارمندان به وجود آمده‌اند که با سرمایه‌های شرکت، فعالیت‌ غیر مجاز داشته‌اند. معمولا به این فعالیت‌ها، معامله سرکش (Rogue Trade) می‌گویند که باعث از دست رفتن مال و وارد شدن ضرر بسیار شدید به یک شرکت می‌شود؛ مخصوصا اگر این مسئله در مورد بانک‌ها اتفاق بیفتد.

همچنین شکست عملیاتی می‌تواند به واسطه وقایع خارجی و طبیعی که به صورت غیر مستقیم روی عملیات یک کمپانی تاثیر گذاشته‌اند، رخ دهد. زلزله، طوفان یا وقایع طبیعی دیگر، از جمله اتفاقاتی هستند که می‌توانند شکست عملیاتی بزرگی را رقم بزنند و به عنوان بلایایی برای ریسک مالی در نظر گرفته می‌شوند.

۶. ریسک سازگاری

ریسک سازگاری (Compliance Risk) مرتبط با آن نوع از ضررهای مالی است که یک شرکت یا موسسه به دلیل عدم توانایی در دنبال کردن قوانین و آئین نامه‌های حوزه قضایی خود، متحمل می‌شود. برای جلوگیری از این گونه ریسک‌ها، بسیاری از شرکت‌ها یک سری از روش‌ها و طرز عمل‌های خاص را اتخاذ می‌کنند که از جمله آن‌ها می‌توان به قوانین ضد پول شویی (Anti Money Laundering) و فرآیند شناسایی مشتری (Know Your Client) اشاره کرد.

اگر یک ارائه‌دهنده سرویس یا یک شرکت، قادر نباشد تا خود را با این قوانین سازگار کند؛ ممکن است دولت، کار او را برای همیشه تعطیل کند یا با جرایم بسیار جدی، رو به رو شود. بسیاری از شرکت‌های سرمایه گذاری و بانک‌ها به دلیل عدم تطبیق با آئین نامه‌ها، با تحریم‌های مختلف و دعوی حقوقی زیادی رو به رو شده‌اند که برخی از آن‌ها حتی به شکلی عمدی صورت گرفته‌اند؛ مانند انجام یک عملیات بدون وجود مجوز معتبر و تایید شده.

انجام هرگونه خرید و فروش سهام توسط کارمندان داخلی و معتمد یا هرگونه فساد داخلی، از دیگر مثال‌های متداول در زمینه ریسک انطباق یا ریسک سازگاری هستند.

این مطلب راهم مطالعه کنید: ۱۲ ابزار برتر برای انجام مبادله ارز دیجیتال

۷. ریسک سیستمی

ریسک سیستمی (Systemic Risk) به آن دسته از ریسک‌هایی می‌گویند که به دلایل مختلف از جمله بی‌ثباتی یا آشوب در بازارهای مالی، باعث سقوط ناگهانی یک سیستم مالی می‌شوند. مثلا در سال ۲۰۰۸ زمانی که بانک برادران لیمن (Lehman Brothers)، چهارمین بانک سرمایه گذاری ایالات متحده آمریکا، اعلام ورشکستگی کرد؛ بزرگ‌ترین ورشکستگی در تاریخ ایالات متحده رقم خورد. در آن زمان، آمریکا با بحران مالی به شدت جدی، رو به رو شد که حتی در نهایت، روی اقتصاد دیگر کشورها هم تاثیر گذاشت.

ریسک سیستمی مرتبط با شرکت‌هایی است که با بخشی از صنعت خود و دیگر صنعت‌های مرتبط، همبستگی دارند. مثلا اگر شرکت برادران لیمن تا این حد در سیستم اقتصادی آمریکا، دخالت نداشت؛ ورشکستگی آن‌ها به این اندازه تاثیرگذار نبود و ضرر حاصل از آن‌، سطحی‌ بود.

بهترین روش برای به یاد داشتن مفهوم ریسک سیستمی، این است که آن را شبیه دومینو (Domino Effect) فرض کنید؛ که وقتی یک قطعه از دومینو سقوط کند، باعث سقوط تمامی قطعات دیگر خواهد شد.

فلزات با ارزش پس از بحران مالی سال ۲۰۰۸، رشد قابل توجه‌ای را تجربه کردند. بنابراین تنوع‌بخشی (Diversification) که یک اصطلاح مالی به معنی خرید سهام با همبستگی پایین است؛ یکی از روش‌های کاهش‌دهنده ریسک سیستمی محسوب می‌شود.

ریسک سیستمی در برابر ریسک سیستماتیک

نباید ریسک سیستمی را با ریسک سیستماتیک (Systematic Risk یا Aggregate Risk)، اشتباه گرفت. زیرا ریسک سیستماتیک نه تنها به راحتی قابل معنی کردن نیست؛ بلکه مربوط به ریسک‌های وسیع‌تر و حتی فراتر از موارد اقتصادی است.

ریسک سیستماتیک مرتبط با وقایعی است که روی یک کشور یا جامعه در زمینه‌های مختلف، تاثیر می‌گذارد. این ریسک مالی می‌تواند شامل صنعت کشاورزی، ساخت و ساز، استخراج، تولید، اقتصاد و دیگر زمینه‌ها شود. زمانی که می‌توان ریسک سیستمی را با داشتن همبستگی پایین در مسائل مختلف؛ کاهش داد؛ هیچگاه نمی‌توان این نوع از ریسک را توسط روش تنوع بخشی به کلی از بین برد.

نتیجه‌گیری

در این مطلب ما ریسک‌های مالی متنوعی را مورد بررسی قرار دادیم که از جمله آن‌ها می‌توان به ریسک سرمایه گذاری، ریسک عملیاتی، ریسک سازگاری و ریسک سیستمی اشاره کرد. هر کدام از آن‌ها هم می‌تواند شامل ریسک‌های متنوعی از جمله ریسک‌های نقدینگی، ریسک‌های بازاری و ریسک‌های اعتباری شوند.

زمانی که صحبت از اقتصاد می‌شود، تقریبا غیر ممکن است که بتوان به طور کلی، از ریسک‌ مالی جلوگیری کرد. در زمینه خرید ارزهای دیجیتال و سایر موارد، یک معامله‌کننده یا یک شخص سرمایه‌گذار، بهترین کاری که می‌تواند انجام دهد این است که تا حد امکان، وقوع این نوع ریسک‌ها را کاهش دهد یا کنترل به مراتب بهتری نسبت به شرایط مالی خود داشته باشد. بنابراین برای دستیابی به این نوع کنترل و کاهش ریسک مالی، بسیار مهم است که انواع و اقسام این نوع ریسک‌های اقتصاری را بشناسید تا بتوانید در زمینه مدیریت استراتژی خود، بهتر عمل کنید و ریسک کمتری در زمینه مالی متحمل شوید.

ریسک های سرمایه انواع ریسک در بازارهای مالی گذاری در بورس چیست؟

باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از کارشناس بازار سرمایه نوشت: در مفهوم مالی به احتمال اختلاف میان بازده مورد انتظار و بازده واقعی، ریسک گفته می‌شود که انواع مختلفی دارد.

بابک سالاروند کارشناس بازار سرمایه در خصوص ریسک موجود در بازار سرمایه اظهار کرد: در مفهوم مالی به احتمال اختلاف میان بازده مورد انتظار و بازده واقعی، ریسک گفته می‌شود؛ که این انحراف از بازده واقعی مثبت یا منفی است، هر اندازه احتمال عدم موفقیت در سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، ریسک سرمایه‌گذاری بیشتر خواهد بود.

او بیان کرد: اصل ثابتی در سرمایه‌گذاری مبنی بر اینکه سرمایه‌گذار از ریسک و خطر گریزان و به سمت بازده و سود تمایل دارد، وجود دارد. به همین خاطر است که سرمایه‌گذاران ریسک گریز، از ورود سرمایه خود به جایی که خطر و ریسک وجود دارد یا افق نامشخصی در برابر سود و اصل سرمایه‌شان است، امتناع می‌کنند.

سالاروند در پاسخ به این پرسش که، چند نوع ریسک در بازار سرمایه وجود دارد؟، اظهار کرد: از انواع ریسک‌های بازار سرمایه می‌توان به ریسک سیستماتیک اشاره کرد که این نوع ریسک، مربوط به شرایط سیاسی و اقتصادی کلان جامعه است که قابل حذف نیست. ریسک سیستماتیک بر کل بازار اثر می‌گذارد و محدود به صنعت خاصی نیست.

کارشناس بازار سرمایه اظهار کرد: همچنین نوعی دیگر از ریسک‌های بازار سرمایه، ریسک غیر سیستماتیک است که برخلاف ریسک سیستماتیک، قابل کنترل و کاهش است. ما می‌توانیم شرکتی را که در اثر تصمیم‌گیری‌های نادرست یا شرایط بحرانی با افت قیمتی مواجه شده، خریداری نکنیم و از این ریسک جلوگیری کنیم.

او بیان کرد: نوعی دیگر از ریسک بازار سرمایه، ریسک نرخ سود است که اگر چند گزینه برای سرمایه‌گذاری داشته باشیم، این نوع ریسک مطرح می‌شود. ریسک ناشی از نرخ سود مربوط به زمانی است که تغییر در نرخ سود باعث دگرگونی ارزش یک سرمایه‌گذاری می شود. این نوع ریسک معمولا روی اوراق مشارکت و اوراق بدهی بیشتر اثر می‌گذارد. نوسانات نرخ سود سپرده یا اوراق مشارکت می‌تواند بر تمامی بازارهای مالی و حتی فیزیکی اثرگذار باشد.

کارشناس بازار سرمایه افزود: ریسک تورم، نوعی دیگر از ریسک‌های موجود در بازار سرمایه است. رشد نرخ تورم بر بازدهی سرمایه‌گذاری موثر است؛ زیرا بازدهی خالص از اختلاف بازدهی ناخالص و نرخ تورم حاصل می‌شود. هرچه نرخ تورم افزایش یابد از میزان بازدهی ما در این حالت کاسته می‌شود.

سالاروند در خصوص سایر ریسک‌های موجود در بازار سرمایه گفت: ریسک مالی، یکی دیگر از انواع ریسک‌های بازار سرمایه است که، شرکت‌ها در صورت‌های مالی خود بخشی تحت عنوان، تسهیلات و تعهدات مالی دارند. هرچه تعهدات مالی شرکت و وام‌های دریافتی بیشتر باشد، توان شرکت جهت توسعه و گسترش و افزایش سوددهی کاهش می‌یابد. همچنین ریسک نقدشوندگی از دیگر انواع ریسک هاست. دارایی مطلوب، دارایی است که قدرت نقدشوندگی بالایی دارد. اگر دارایی به راحتی فروش نرود، صاحب آن دارایی، با ریسک نقدشوندگی مواجه است. هرچه سرعت خرید و فروش سهمی بیشتر باشد و معاملات آن روان‌تر باشد، این ریسک در آن کم رنگ‌تر است.

او بیان کرد: ریسک نرخ ارز نیز در مورد شرکت‌های واردات محور، بسیار با اهمیت است. اگر شرکتی، عمده مواد اولیه خود را وارد کند، با رشد نرخ ارز، درگیر چالش ریسک نرخ ارز خواهد شد و هزینه زیادی را متحمل می‌شود. با رشد هزینه‌ها، سود دهی شرکت کاسته می شود و نتیجه نهایی، عدم رغبت سرمایه‌گذاران به خرید شرکت مذکور است.

کارشناس بازار سرمایه گفت: البته این ریسک، نوعی ریسک غیر سیستماتیک محسوب می‌شود که توسط شرکت‌ها قابل کنترل نیست. همچنین ریسک تجاری نیز کلیه هزینه‌های یک کسب و کار برای عملیاتی ماندن را در نظر می‌گیرد. این هزینه‌ها شامل حقوق، هزینه تولید، اجاره تسهیلات، دفتر و هزینه‌های اداری است. سطح ریسک تجاری یک شرکت تحت تأثیر عواملی مانند هزینه کالاها، حاشیه سود، رقابت و سطح کلی تقاضا برای محصولات یا خدماتی است که می‌فروشد.

او افزود: ریسک سیاسی از دیگر انواع ریسک‌های بازار سرمایه است که، عدم ثبات در اوضاع سیاسی که به مسائل اقتصادی یک کشور آسیب بزند، به طور مستقیم بر عملکرد بنگاه‌های اقتصادی فعال در آن کشور تأثیر می‌گذارد. هر اندازه بی‌ثباتی سیاسی و اقتصادی افزایش یابد، عملکرد بنگاه‌های اقتصادی بیشتر با مشکل روبه رو می‌شود. به این ریسک، ریسک سیاسی یا در اصطلاح ریسک کشور نیز می‌گویند. ریسک سیاسی نوعی از ریسک مالی به حساب می‌آید که در آن، دولت یک کشور به صورت ناگهانی سیاست‌های خود را تغییر می‌دهد. این ریسک عامل بزرگی است که باعث کاهش سرمایه‌گذاری خارجی در کشورهای در حال توسعه می‌شود.

انواع بازارهای مالی، شناخت و کارکردهای آن

ممکن است با شنیدن نام بازار، ذهنتان به سمت مکان‌هایی برود که برای معامله باید در آن حضور داشته باشید تا بتوانید چیزی را مبادله کنید. از بازار تره‌بار گرفته تا بازار سکه و طلا. در ادامه قصد معرفی بازارهایی را داریم که برای خرید و فروش در آن، نیازی به حضور فیزیکی نیست.

بازارهای مالی چه هستند؟

بازارهای مالی (Financial Markets) بازارهایی هستند که در آن‌ها معامله‌گران، دست به خرید و فروش دارایی‌های مالی می‌زنند. دارایی‌هایی نظیر اوراق‌بهادار، طلا، سهام، کالا و. در این بازارها معامله می‌شوند. قیمت معاملات در این بازارها بر اساس فرایند عرضه و تقاضا مشخص می‌شود.

بازارهای مالی، یک سیستم باز و منظم ایجاد می‌کنند، تا شرکت‌ها بتوانند به سرمایه مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند. این بازارها برای عملکرد صحیح اقتصادهای سرمایه‌داری بسیار حیاتی هستند. به‌طور کلی بازارهای مالی شرایطی را ایجاد می‌کنند تا بین افراد با مازاد منابع و کسانی که با کمبود منابع مالی مواجه هستند، یک ارتباطی شکل گیرد.

زمانی که حرف از بازارهای مالی می‌شود، بیشتر افراد ذهنشان تنها به‌سمت بورس اوراق بهادار متمایل می‌شود. در حالی که بازارهای مالی مختلف، با اهداف متفاوتی وجود دارد که اکثر افراد با آن‌ها آشنا نیستند. بازارهایی مانند بورس کالا، بازار طلا، بازار مسکن و. نمونه‌ای از این بازارها هستند. در این مقاله سعی بر آن است که شما را با برخی از این بازارها آشنا کنیم.

کارکردهای بازار مالی

یکی از کارکردهای بازارهای مالی قیمت‌یابی (Price Discovery process) است. یعنی با توجه به اطلاعاتی که در بازار وجود دارد و بر‌اساس قیمت عرضه و تقاضای موجود، قیمت اوراق بهادار تعیین می‌شود.

هر چه بازار کاراتر باشد، قیمت اوراق بهادار صحیح‌تر تعیین می‌شود، یعنی قیمت ورقه بهادار به قیمت واقعی آن نزدیک‌تر می‌شود.

هر چه بازار کاراتر باشد قیمت اوراق بهادار درست‌تر تعیین می‌شود، یعنی قیمت ورقه بهادار به قیمت واقعی آن نزدیک‌تر می‌شود. علاوه‌بر کارایی بازار، هر‌چه شرایط رقابت کامل در بازار بیشتر فراهم باشد (یعنی تمامی اطلاعات در دسترس عموم قرار داشته باشند و تعداد زیادی معامله‌گر در بازار حضور داشته باشند) قیمت اوراق بهادار بهتر و نزدیک‌تر به قیمت واقعی آن مشخص می‌شوند.

کمک به فرآیند تشکیل و تخصیص سرمایه از دیگر مزایای این بازارها هستند. بازارهای مالی منجر‌به انتقال پول‌های اضافی و بلا‌استفاده سرمایه‌گذاران خرد و کلان به بخش‌هایی از صنایع و خدمات که مستعد رشد هستند و یک مزیت نسبی نسبت به دیگر صنایع دارند، می‌شوند. همچنین این بازار باعث می‌شود که ریسک، بین متقاضیان و دارندگان وجوه تقسیم شود.

در شکل زیر طبقه‌بندی‌های مختلف از بازار‌های مالی را می‌بینید.

تقسیم‌بندی بازارهای مالی

تقسیم‌بندی بازارهای مالی

بازارهای مالی را می‌توان بر‌اساس حق مالی، سررسید ابزار مورد معامله، ساختار سازمانی و زمان واگذاری آن‌ها به چهار طبقه دسته‌بندی کرد.

بازارهای مالی بر‌اساس حق مالی

بازارهای مالی بر‌اساس حق مالی به دو دسته‌ی بازار بدهی و بازار سهام تقسیم می‌شوند.

بازار بدهی

بازار بدهی، بازاری است که در آن مطالبات ثابت یا ابزارهای بدهی مثل اوراق قرضه معامله می‌شوند.

بازار سهام

بازاری است که در آن سرمایه‌گذاران به مبادله سهام می‌پردازند.

بازار مالی بر‌اساس سررسید ابزار مورد معامله

بازارها بر‌اساس سر‌رسید ابزار قابل معامله به دو دسته بازار پول و سرمایه تقسیم می‌شوند.

بازار پول (Money Market)

بازار پول، بازاری است که در آن اوراق بهادار با سررسید کمتر از یک سال معامله می‌شوند. در این بازار سرعت نقد‌شوندگی بسیار بالا است. نرخ بهره در بازار پول متناسب با مدت زمان نگهداری اوراق بهادار است. یعنی هر‌چه مدت زمان نگهداری اوراق بهادار بیشتر باشد، نرخ بهره هم افزایش پیدا می‌کند. نرخ بهره بازار پول به دلیل کوتاه‌تر بودن مدت زمان سررسید، کمتر از نرخ بهره بازار سرمایه است. همچنین در این بازار ریسک عدم پرداخت پایین است.

اوراقی مانند اوراق خزانه (اوراق بهادار کوتاه‌مدت با سررسید 3 ماه تا یک سال) و اوراق تجاری شرکت‌ها (اوراق با سررسید 270 روز یا کمتر)، نمونه‌ای از اوراق قابل معامله در بازار پول هستند. از نهادهای مالی مختلف این بازار می‌توان بانک‌های تجاری و واسطه‌های مالی و. را نام برد. برای آشنایی بیشتر با نهادهای مالی می‌توانید به مقاله آشنایی با نهادهای مالی مراجعه کنید.

بازار سرمایه (Capital Market)

در بازار سرمایه اوراق بهادار با سر‌رسید بیشتر از یک ‌سال مورد معامله قرار می‌گیرند. اوراقی نظیر اوراق قرضه بلند‌مدت و سهام از جمله اوراق قابل معامله در این بازار هستند. به‌طور کلی این بازار هدایت و تخصیص منابع اقتصادی را تسهیل می‌کند.

بازار سرمایه ابزارهای قابل معامله در خود را از لحاظ چرخه عمرشان در دو بازار مختلف در خود جای داده است.

بازار اولیه (Primary Market)

بازار اولیه، بازاری است که اوراق بهادار برای اولین بار در آن عرضه و مبادله می‌شوند. به‌طور کلی می‌توان گفت که تشکیل سرمایه در بازار اولیه اتفاق می‌افتد.

بازار ثانویه (Secondary Market)

بعد از این‌که اوراق بهادار برای اولین بار (مثل عرضه‌های اولیه) در بازار اولیه مورد معامله قرار گرفتند، وارد بازار ثانویه می‌شوند. بازار ثانویه این امکان را فراهم می‌آورد تا اوراقی که قبلا در بازار اولیه معامله شدند، دوباره قابلیت معامله داشته باشند و دارندگان آن‌ها نگرانی از جهت خرید یا فروش اوراق نداشته باشند.تعداد دفعات انجام معامله در بازار ثانویه محدودیتی ندارد. بازار بورس نمونه‌ای از بازارهای ثانویه سازمان‌یافته است.

قیمت اوراق بهادار (مثل سهام) در بازار ثانویه، عملکرد مدیریت شرکت را نشان می‌دهد. اگر قیمت سهامی بالا رود، نشانگر عملکرد خوب واحد مدیریت است که در نهایت منجر‌به افزایش سرمایه و ثروت سهامدارانش می‌شود.

بازار ثانویه می‌تواند به شکل‌های زیر نیز وجود داشته باشد.

بازار مذاکره یا حراج (Auction Market)

در این بازار خریداران و فروشندگان و یا کارگزاران آن‌ها به‌طور مستقیم با هم معامله می‌کنند. معامله زمانی در این بازار انجام می‌شود که بالاترین قیمتی که برای خرید سهم پیشنهاد شده با پایین‌ترین قیمتی که یک شخص حاضر است سهام خود را به‌ فروش برساند، برابر باشند.

بازار کارگزاری (Broker Market)

اگر به تعداد کافی خریدار و فروشنده در بازار مزایده وجود نداشته باشد، معامله‌گران به یک کارگزار مراجعه می‌کنند. کارگزار با دریافت حق کمیسیون، طرف معامله‌ای که حاضر به خرید یا فروش سهامش متناسب با شرایط شما باشد را پیدا می‌کند و از این طریق معامله انجام می‌شود.

بازار دلالی (Dealer Market)

افرادی در بازار وجود دارند که حاضر به پذیرش ریسک ناشی از نوسانات قیمت‌ها هستند. این افراد از تغییرات قیمت در بازار استفاده می‌کنند. نوسان‌گیر‌ها را می‌توان از جمله فعالان این بازار دانست.

بازارهای مالی بر‌اساس ساختار سازمانی

همان‌طور که در جدول بالا می‌بینید. بازارهای مالی از لحاظ قانون‌مندی، نظم و ساختار سازمانی به چهار دسته تقسیم می‌شوند.

بازارهای رسمی

بورس اوراق بهادار از بازارهای رسمی سازمان‌یافته است که شامل تسهیلات فیزیکی مشهود است. قوانین و شرایط سخت‌گیرانه‌ای برای شرکت‌هایی که وارد بورس می‌شوند اعمال می‌شود. این شرکت‌ها از لحاظ میزان نقدینگی، شفافیت اطلاعات و. بررسی می‌شوند. به‌طور کلی ریسک شرکت‌های فعال در بورس کمتر از سایر بازارها نظیر فرابورس است. عمده‌ترین اعضای فعال در بورس ایران، عبارت‌اند از: کارگزاران، معامله‌گران و بازارسازان

به این بازار، بازار اول نیز گفته می‌شود و معاملات مربوط به شرکت‌های بورسی در آن انجام می‌شود.

بازار خارج از بورس (Over The Counter)

بازار خارج از بورس (OTC) که به آن بازار مبتنی بر چانه‌زنی نیز می‌گویند، بازاری است که در آن معامله بر روی اوراق بهادار شرکت‌هایی که در بورس پذیرفته نشده‌اند انجام می‌شود. این بازار دارای یک مکان فیزیکی نیست و شرایط آسان‌تری برای ورود به آن نسبت به بازارهای رسمی وجود دارد.

در ایران بازار فرابورس معادل بازار خارج از بورس است و تنها تفاوتی که در آن‌ها وجود دارد این است که بازار فرابورس دارای یک مکان فیزیکی است. به این بازار می‌توان بازار دوم نیز گفت.

بازار سوم

شامل کلیه بازارهای خارج از بورس است. در این بازار کلیه اوراق بهادار پذیرفته شده در بورس، در خارج از بورس مورد معامله قرار می‌گیرند. معمولا سازمان‌ها و موسسات بزرگ سرمایه‌گذاری در این بازار به معامله اوراق بهادار می‌پردازند. یکی از دلایل این کار می‌تواند به خاطر حق کمیسیون و کارمزد کمتری که این بازار دارد، باشد.

بازار چهارم

در بازار چهارم معمولا سازمان‌هایی که قصد انجام معاملات خیلی بزرگ دارند، فعالیت می‌کنند. در این بازار برای این‌که کارمزدی پرداخت نشود، طرفین معمولا به‌طور مستقیم و بدون دخالت کارگزار دست به معامله می‌زنند. نوعی سیستم کامپیوتری وجود دارد که موسسات با استفاده از آن می‌توانند مقادیر زیادی از اوراق بهادار و یا سهام را بدون وجود هیچ واسطه‌ای خرید و فروش کنند. معمولا معاملات عمده و بلوکی در این بازار انجام می‌شود.

بازارهای مالی بر‌اساس زمان واگذاری

در آخرین تقسیم‌بندی می‌توان بازار را از نظر زمان واگذاری به دو دسته بازار آتی و بازار نقدی تقسیم‌بندی کرد.

بازار آتی (future market)

بازاری است که اوراق مشتقه در آن مورد معامله قرار می‌گیرند. به‌همین دلیل به این بازار، بازار اوراق مشتقه نیز می‌گویند. اوراق مشتقه، قراردادی است که طی آن دارنده‌اش را موظف یا مختار می‌کند تا در یک تاریخ معین در آینده، دارایی را بخرد و یا بفروشد. قراردادهای مالی و اختیار معامله از اوراق مشتقه هستند که در مقالات بعد راجع‌به آن‌ها صحبت خواهیم کرد.

بازار نقدی (Spot market)

بازاری است که در آن به محض انجام شدن معامله، تمام مبادلات مالی نیز در همان لحظه اتفاق می‌افتد. یعنی به طور آنی پس از پرداخت مبلغ توسط خریدار، مالکیت آن کالا یا اوراق‌بهادار به خریدار منتقل می‌شود.

بورس کالای ایران

علاوه‌بر بورس اوراق بهادار، بورس کالا نیز در ایران وجود. در بورس کالای ایران، محصولاتی نظیر زعفران، زیره سبز و پسته معامله می‌شوند. این معاملات به‌صورت قرار داد آتی بسته می‌شوند. به‌طور کلی می‌توان گفت بازار آتی یکی از بخش‌های بورس کالا است. قرار داد آتیِ کالا به این صورت است که دو طرف معامله (خریدار و فروشنده) قراردادی تنظیم می‌کنند که طی آن یک کالای خاص، با انواع ریسک در بازارهای مالی قیمتی مشخص، در تاریخ معینی در آینده، توسط فروشنده در اختیار خریدار قرار بگیرد. با استفاده از این قرار داد می‌توان ریسک تغییرات قیمت انواع کالا‌ها را پوشش داد.

خرید طلا در بورس کالا

اختصاص بخشی از سپرده‌ی خود به طلا، می‌تواند ریسک سبد سرمایه‌گذاری (پرتفوی) شما را کاهش بدهد. با خرید طلا به این صورت و نه به صورت حضوری، ریسک خرید و نگهداری طلا به حداقل می‌رسد. برای خرید طلا در بورس از سه روش می‌توان استفاده کرد. یکی از این روش‌ها استفاده از صندوق‌های طلا است. علاوه بر آن از طریق گواهی سپرده سکه طلا نیز می‌توان اقدام به خرید طلا کرد. برای خرید شمش طلا می‌توان به بازار فیزیکی بورس کالا مراجعه کرد. در مقالات آینده راجع‌به بورس کالای ایران و خرید طلا و شمش، توضیح داده خواهد شد.

کورولیشن یا کوریلیشن در بازارهای مالی (correlation) | ضریب همبستگی در بازارهای مالی

یکی از رایج ترین اصطلاحات در بازارهای مالی، از جمله بازار فارکس یا بازار سهام و … ، ضریب همبستگی ، کورولیشن یا کوریلیشن است که کاربرد زیادی هم دارد. در حقیقت تفاوت یک معامله گر موفق با یک معامله گر آماتور ، توجه به همین ضریب همبستگی در معامله است. کورولیشن یا کوریلیشن به تریدر کمک می کند تا بتواند تا حد ممکن خطای کمتری در سرمایه گذاری داشته باشد و به فرصت های سرمایه گذاری بهینه تری دست یابد. زند تریدرز در این مقاله نکات مهمی را در ارتباط با کورولیشن یا کوریلیشن در بازارهای مالی (correlation) بیان می نماید. لطفا تا پایان مقاله همراه ما باشید.

کورولیشن یا کوریلیشن در بازارهای مالی (correlation) چیست؟

کورولیشن یا ضریب همبستگی ، یک معیار آماری است که نحوه حرکت دارایی ها را در رابطه انواع ریسک در بازارهای مالی با یکدیگر تعیین می کند؛ به طور مثال می‌توان ضریب همبستگی را برای اوراق بهادار منفرد مانند سهام به دست آورد، یا می‌توان همبستگی کلی بازار را اندازه‌گیری نمود.

کورولیشن در مقیاس 1- تا 1+ اندازه گیری می شود؛ به این ترتیب یک همبستگی مثبت کامل بین دو دارایی برابر است با 1+ و یک همبستگی منفی کامل برابر است 1- ؛ البته همبستگی های مثبت یا منفی کامل بسیار کم دیده می شود؛ و چنانچه دو دارایی هیچ همبستگی نسبت به یکدیگر نداشته باشند، ضریب همبستگی صفر خواهد بود.

انواع کورولیشن correlation در بازارهای مالی

همانطور که گفته شد انواع دارایی ها در بازارهای مالی با یکدیگر کورولیشن دارند و انواع کوریلیشن در بازارهای مالی عبارتست از :

• کورولیشن کالا/کالا
• کورولیشن کالا / سهام
• کورولیشن جفت ارز / کالا
• کورولیشن جفت ارز / جفت ارز

به طور کلی ضریب همبستگی انواع ریسک در بازارهای مالی یا کورولیشن در بازارهای مالی برای پوشش ریسک معاملات به کمک تریدرها و سرمایه گذاران می آید. حتما می پرسید چگونه ؟ در ادامه مقاله همچنان با ما همراه باشید.

نقش کورولیشن برای مدیریت ریسک در بازارهای مالی

به طور کلی در بازارهای مالی، زمانی که ارزش سهام چند شرکت به صورت هماهنگ با یکدیگر بالا یا پائین می رود، در این صورت ضریب همبستگی یا کوریلیشن آن ها با یکدیگر مثبت است.

بر عکس، زمانی که با بالا رفتن ارزش سهام یک شرکت، ارزش سهام شرکت دیگری پایین می آید، کورولیشن آن ها با یکدیگر منفی است.

و زمانی که بالا یا پایین شدن ارزش سهام یک شرکت ، هیچ تاثیری بر ارزش سهام شرکت دیگری ندارد، کورولیشن آن ها صفراست. یعنی معاملات مربوط به این دو شرکت هیچ ربطی به یکدیگر ندارد.

کورولیشن در بازار بورس

در بازار بورس هم به همین ترتیب، بارها ممکن است دیده باشید که رشد سهام یک شرکت به صورت اتوماتیک وار، باعث رشد سهام شرکت های دیگر شده است و برای دانستن این نکته باید به کرولیشن آن شرکت ها توجه داشته باشید.

بنابراین یک سرمایه گذار حرفه ای، هنگامی که مشغول انجام آنالیز و تحلیل تکنیکال می باشد، تا بتواند نمودارها و اندیکاتورها را به دقت رسم کند، حتما به منظور افزایش میزان سود و کاهش ریسک معاملات خود لازم است که در انتخاب سهام مورد معامله، کورولیشن را در نظر داشته باشد.

کورولیشن در بازار فارکس

مفاهیم اصلی بازارهای مالی تقریبا یکسان هستند و در بازار فارکس هم با اصطلاح بسیار مهم کورولیشن مواجه خواهید شد و ضریب همبستگی در بازار فارکس هم نقش بسیار مهمی را ایفا می کند.

تفاوتی که وجود دارد این است که در بازار فارکس ، ارزهای مختلف کشورها یا جفت ارزها مورد معامله قرار می گیرد و ارزها نقش اصلی را در یک معامله دارند.

در حقیقت شرایط اقتصادی ، میزان صادرات و واردات، شرایط اجتماعی و سیاسی یک کشور است که ارزش ارز آن کشور را مشخص می کند.

در بازار فارکس جهت حرکت جفت ارزها، ضریب همبستگی یا کورولیشن را مشخص می کند. اگر جهت حرکت جفت ارزها همسو باشد، کوریلیشن آن انواع ریسک در بازارهای مالی ها قوی است و بر عکس اگر جهت حرکت آن دو ارز مخالف باشد، کورولیشن ضعیف است.

بنابراین چنانچه به هر دلیل جهت حرکت جفت ارزها تغییر کند، ریسک معاملات بالا می رود.

نقش کورولیشن برای مدیریت پورتفولیو

همبستگی اغلب در مدیریت پرتفوی برای اندازه گیری میزان تنوع در دارایی های موجود در یک سبد سرمایه گذاری استفاده می شود.

سبد سرمایه گذاری عبارتست از ، کنار هم قرار دادن ترکیبی از دارایی ها، اعم از کالا، سهام یا انواع ارز .

تئوری مدرن پورتفولیو ((MPT) Modern portfolio theory) ، از ضریب همبستگی همه دارایی‌های یک سبد سرمایه گذاری جهت کمک به تعیین کارآمدترین حد سرمایه استفاده می‌کند. این مفهوم به بهینه سازی بازده مورد انتظار در برابر سطح معینی از ریسک کمک می کند. گنجاندن دارایی هایی که همبستگی پایینی با یکدیگر دارند، به کاهش میزان ریسک کلی یک سبد سرمایه کمک می کند.

با این وجود، کورولیشن می تواند در طول زمان تغییر کند و تنها می توان آن را در بازه زمانی مشخصی در نظر گرفت. برای مثال دو دارایی که در گذشته دارای درجه بالایی از همبستگی بوده اند، می توانند در آینده نامرتبط شوند و به طور جداگانه شروع به حرکت کنند. این یکی از مشکلات تئوری MPT است.

کورولیشن و بی ثباتی و نوسانات بازار

در طول دوره‌های افزایش نوسانات بازارهای مالی، انواع سهام تمایل به همبستگی بیشتری نسبت به یکدیگر دارند؛ حتی اگر در بخش‌های مختلف باشند. بازارهای بین‌المللی نیز می‌توانند در زمان‌های بی‌ثباتی بازار، همبستگی زیادی پیدا کنند. در این صورت سرمایه گذاران ممکن است ترجیح دهند آن دارایی هایی را در پرتفوی خود بگنجانند که همبستگی پایینی با بازارهای سهام دارند که بتوانند به مدیریت ریسک خود کمک کنند.

متأسفانه، گاهی اوقات همبستگی بین طبقات مختلف دارایی و بازارهای مختلف در طول دوره‌های نوسان بالا، افزایش می‌یابد. به عنوان مثال، در طول ژانویه 2016، درجه بالایی از همبستگی بین S&P 500 و قیمت نفت خام وجود داشت که به 0.97 رسید، که این بزرگ ترین درجه همبستگی در 26 سال گذشته بود و بازار سهام به شدت نگران تداوم نوسانات قیمت نفت بود. با کاهش قیمت نفت، بازار آشفته شد به طوری که برخی از شرکت های انرژی، بدهی خود را نپرداختند یا در نهایت مجبور شدند اعلام ورشکستگی کنند.

کلام پایانی

به طور کلی انتخاب دارایی های با کورولیشن یا ضریب همبستگی کم با یکدیگر می تواند به کاهش ریسک پرتفوی شما کمک کنند. در نهایت، سرمایه گذاری در بازارهای مرزی (کشورهایی که اقتصاد آن ها حتی کمتر از بازارهای نوظهور توسعه یافته و در دسترس است) از طریق صندوق های قابل معامله در بورس (ETF) می تواند راه خوبی برای تنوع بخشیدن به سبد سهام مبتنی بر سهام ایالات متحده باشد.

در این مقاله سعی کردیم شما عزیزان را مفهوم کورولیشن یا کوریلیشن (correlation) در بازارهای مالی آشنا کنیم. البته مفهوم کورولیشن بسیار گسترده تر از مطالبی است که در این مقاله ذکر شد. اما مطلب مهم این است که یک تریدر حرفه ای باید در انتخاب نوع سهام، نوع ارز و خلاصه آنچه معامله می کند، کورولیشن را در نظر داشته باشد تا نه تنها معاملاتش با ریسک کمتری همراه باشد، بلکه به سود بیشتری دست یابد.

13 ریسک در تجارت

13 ریسک در تجارت همان چیزی است که صاحبان کسب و کار باید بدانند. در این مقاله به 13 نوع خطر تجاری که می تواند هر شرکتی را تهدید کند، می پردازیم.

ریسک در تجارت

ریسک در تجارت به موانع احتمالی گفته می شود که ممکن است مانع از دستیابی یک شرکت به اهداف نهایی خود شود. برخی از این خطرات تحت کنترل هستند، در حالی که برخی از آنها خارج از کنترل ما می باشند مانند ریسک اقتصاد جهانی. به هر صورت باید بدانیم که تجارت بدون ریسک امکان پذیر نیست.

در برخورد با هر گونه ریسک باید تلاش کنیم که خطرات آن را به حداقل ممکن برسانیم. حذف کامل خطرات امکان پذیر نیست و ما در تجارت چیزی بعنوان خطر صفر نداریم. اما موضوعی که حائز اهمیت است تحمل ریسک است. باید بدانیم که متناسب با بیزینسی که داریم تا چه اندازه توان تحمل ریسک را خواهیم داشت.

اما ریسک هایی که ممکن است در هر تجارتی با آنها روبه‌رو شویم، کدامند؟ در ادامه به معرفی برخی از این ریسک ها در تجارت می انواع ریسک در بازارهای مالی پردازیم.

حوزه اصلی و تخصصی گروه ما ثبت شرکت در آلمان و اخذ اقامت آلمان از طریق ثبت شرکت است. در این باره بیشتر بدانید.

معرفی ریسک های موجود در تجارت

در زیر به معرفی 13 ریسک موجود در هر کسب و کار و تجارتی پرداخته ایم. امید است که معرفی این ریسک ها به شما و کسب و کارتان در مسیر پر فراز و نشیب اقتصادی کمک کند. بدون هیچ اتلاف وقت معرفی ریسک های موجود در تجارت را شروع می کنیم.

ریسک رقابتی در تجارت

این یکی از رایج ترین انواع ریسک در هر صنعتی محسوب می شود. رقابت در همه فعالیت های اقتصادی وجود دارد. ریسک رقابتی مزیتی است که ممکن است رقبا با دستیابی به هدف از شما بدست آورند. کاهش سهم بازار هم نوعی ریسک رقابتی است و بدین معنا است که رقبای شما سهم بیشتری از بازار را به دست می آورند.

ریسک اقتصادی در تجارت

ریسک اقتصادی در آن گروه از ریسک هایی قرار می گیرد که خارج از کنترل شرکت ها می باشد. هر گونه ریسک مرتبط با شرایط اقتصادی یک کشور به عنوان ریسک اقتصادی نامیده می شود، نظیر کاهش سرعت اقتصاد، تغییرات اقتصادی در سطح کشوری و جهانی، کاهش ارزش پول یک کشور و غیره. حتی اقدامات شدید دولت ها در مواجهه با برخی از موضوعات در زمره ریسک اقتصادی قرار دارد.

ریسک عملیاتی در تجارت

نوع دیگری از خطر که شرکت ها با آن مواجه هستند ریسک عملیاتی است. هرگونه اختلال در روند فعالیت های روزانه یک شرکت ریسک عملیاتی نامیده می شود. هر شرکت فرایندهای متفاوتی را در خود جای داده است نظیر فرایند خدمات به مشتری و یا فرایند زنجیره تامین. خطراتی که هر یک از این فرایندها را در خطر قرار دهد در زمره ریسک عملیاتی قرار دارد. این نوع ریسک در هر مرحله ای از انجام یک فرایند و حتی پس از اتمام آن ممکن است وجود داشته باشد.

D 2 C در واقع مدلی از بازاریابی است که در آن تولید کننده بدون نیاز به شرکت های عمده فروش، توزیع کننده و یا خرده فروشی ها محصول و یا خدمات خود را مستقیماً به مصرف کننده ارائه می کند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره D 2 C مقاله زیر را مطالعه فرمایید.

ریسک عدم رعایت ضوابط در تجارت

همیشه این احتمال وجود دارد که که در یک شرکت به هنگام انجام کار قوانین و ضوابط نادیده گرفته شود. عدم رعایت ضوابط به معنای خطر برای یک سازمان محسوب می شود. لذا در بسیاری از سازمان های بزرگ معمولا بخشی تحت عنوان Compliance Department وجود دارد که بخشی از وظایف آن کنترل این نوع ریسک در سازمان می باشد.

ریسک استراتژی در تجارت

شرکت ها برای پیشبرد اهداف خود استراتژی های مختلفی را تعریف می کنند. آیا همیشه این استراتژی ها می تواند شرکت را به موفقیت برساند؟ ریسک مربوط به انتخاب یک استراتژی خاص به عنوان ریسک استراتژی نامیده می شود. اگر آخرین استراتژی اتخاذ شده توسط یک شرکت به درستی اجرا نشود، تهدید بزرگی برای کل سازمان محسوب خواهد شد.

ریسک اعتباری (1) در تجارت

هر سازمانی ممکن است با ریسک اعتبار و شهرت مواجه باشد. افت شهرت ممکن است ضررهای طولانی مدت برای سازمان ایجاد کند. دلایل افت شهرت می تواند عدم کیفیت محصول و خدمات و متعاقب آن نارضایتی عمومی مشتری از سازمان باشد. شرکت هایی که اعتبار و شهرت خود را از دست می دهند معمولا مورد سرزنش مشتریان قرار می گیرند.

آشنایی با فروش B 2 B می تواند به شما کمک کند تا پس از ثبت شرکت در آلمان در قالب نماینده فروش و یا یک شرکت تریدر در این حوزه فعالیت نمایید.

ریسک پروژه در تجارت

انجام یک پروژه جدید برای یک سازمان همیشه با خطر همراه است. گرچه گرفتن یک پروژه بویژه یک پروژه کلید در دست (Turn Key) همواره مورد استقبال سازمان ها قرا می گیرد اما آیا انواع ریسک در بازارهای مالی این پروژه ها همیشه با موفقیت به اتمام خواهد رسید؟ پایانی موفقیت آمیز برای یک پروژه Turn Key به مفهوم افزایش توان مالی و ایجاد شهرت و اعتبار محسوب می شود اما ریسک عدم موفقیت همیشه وجود دارد که به آن ریسک پروژه می گویند.

ریسک نوآوری در تجارت

نوآوری می تواند یکی از رموز موفقیت سازمان ها باشد اما تضمینی وجود ندارد که هر محصول خلاقانه در بازار مورد پذیرش قرار گیرد. تولید یک محصول جدید نیاز به سرمایه گذاری زیادی در بخش تحقیق و توسعه دارد و عرضه آن در بازار باید در زمان مناسب انجام شود. بعنوان مثال پیش از آنكه اپل تولید تلفن های صفحه لمسی خود را به بازار عرضه کند نوکیا و چند شرکت دیگر سعی کردند تا تلفن های بدون صفحه کلید را راهی بازار کنند ولی محصول آنها از محبوبیت زیادی در بازار برخوردار نشد و مشتریان آنها را نپذیرفتند در حالی که محصول عرضه شده توسط اپل به دلیل ایجاد محبوبیت در بازار بعدها مورد استقبال قرار گرفت.

ریسک کیفیت در تجارت

کیفیت یک محصول همواره یکی از پارامترهای اساسی در موفقیت یا عدم موفقیت یک محصول محسوب می شود. کالاهای با کیفیت ولی گران همیشه مشتری خود را دارند در حالی که محصول بی کیفیت و ارزان به زودی از چرخه بازار حذف می شود. ریسک کیفیت حتی پس از تولید کالا و ورود به بازار هم می تواند وجود داشته باشد اگر با گذر زمان نتواند با استانداردهای روز مطابقت نماید.

ارتباط با مشتری و توسعه آن یکی از سخت ترین چالش‌هایی است که سازمان‌ها با آن روبرو هستند. ارتباط با مشتری و معرفی راه هایی برای ایجاد ارتباط با مشتری به گونه ای موثر موضوع مقاله زیر است.

ریسک اعتباری (2) در تجارت

پرداخت به موقع وجه کالای فروخته شده به خریدار در زمان مقرر ضامن گردش صحیح پول در سازمان و رشد و پویایی آن خواهد بود. هرگونه اختلال در برگشت پول توسط خریدار برای سازمان شما خطری جدی محسوب می شود به همین لحاظ تعهد یا عدم تعهد مشتریان شما به پرداخت به موقع وجوه سازمان شما را با ریسکی مواجه خواهد کرد که ریسک اعتباری نامیده می شود.

ریسک سیاسی در تجارت

هر سازمانی در معرض ریسک سیاسی قرار دارد. وضعیت سیاسی یک کشور ممکن است باعث ایجاد اختلال در شرکت برای مدت زمان طولانی شود و باعث تغییراتی در بخشی از سازمان یا کل آن شود. عوامل سیاسی بیرونی است و توسط هیچکس قابل کنترل نیست. بعنوان مثال تحریم های کشور در وضعیت فعلی فعالیت شرکت ها را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.

ریسک فصلی در تجارت

در بسیاری از شرکت ها فروش محصول و خدمات تحت تأثیر فصول می باشد و ضروری است تا شرکت برای حفظ فروش خود در تمام سال برنامه ریزی مناسبی داشته باشد. بعنوان مثال با شروع فصل زمستان تقاضا جهت عضویت در باشگاه های ورزشی سرپوشیده افزایش می یابد، لذا درآمد حاصل در این فصل و تلاش برای جذب مشتری در فصول غیر اوج باید به گونه ای مدیریت شود تا در تمام سال بتواند سطح درآمد یکسانی را برای سازمان حفظ کند.

ریسک مالی در تجارت

یکی از مهم ترین انواع ریسک برای یک سازمان ریسک مالی است. ریسک مالی نه تنها برای سازمان بلکه برای سرمایه گذارانی که به دنبال بازگشت سرمایه هستند نیز مهم است. این نوع ریسک با توجه به ماهیت یک سازمان، میزان رشد و یا کیفیت محصولات قابل ارزیابی است. برای بانک ها هم هنگام ارائه وام و تسهیلات مالی این ریسک مورد توجه است. بدیهی است هر چه فروش بهتر باشد ریسک مالی کمتر است. ریسک مالی می تواند ناشی از عوامل بیرونی هم باشد. در شرایط رکود اقتصادی، جنگ، تحریم و تورم ریسک مالی بیشتر است.

ثبت شرکت در خارج از کشور یکی از موضوعات مطرح در تجارت امروز ماست. در مقاله زیر بیشتر به این موضوع پرداخته ایم.